Verdrag voor de volle zee: Ambassadeur Olivier Poivre d'Arvor waarschuwt voor "een vorm van luiheid"

Het klimaat is niet goed. Noch voor de bescherming van de oceanen in het algemeen, noch voor het internationale BBNJ-verdrag, dat gericht is op de bescherming van de volle zee en de mariene biodiversiteit.

De speciale Franse gezant bij de Oceaanconferentie van de Verenigde Naties, ambassadeur Olivier Poivre d'Arvor, wilde "alarm slaan, omdat staten worden gevraagd ... Nationale parlementen vinden goede redenen om dit BBNJ-verdrag niet tijdig te ratificeren." Directer bekritiseert hij "een vorm van luiheid" en een gebrek aan bewustzijn, terwijl 115 staten de tekst in 2023 ondertekenden . "Zonder ratificatie is geen enkel bestuur van de Oceaan mogelijk".

Het aftellen is duidelijk begonnen met een kansrijk venster op de top van de Oceaan (UNOC 3), het doel van alle Franse onderhandelingen. Maar we zijn nog ver van ons doel.

Slechts 21 landen hebben de tekst al geratificeerd of staan ​​op het punt dit te doen, terwijl voor de inwerkingtreding ervan de handtekening van minimaal 60 staten nodig is. "Wij vinden 21 ratificaties te weinig", vervolgt Olivier Poivre d'Arvor, die het betreurt dat sommige mensen "een historisch verdrag in een la laten liggen".

Vervuiling, illegale visserij... in 60% van de oceanen ter wereld

Binnen het UNOC zal "een kantoor de staten de mogelijkheid bieden hun ratificatie-instrumenten in te dienen, zodat we ze live kunnen tellen." Als dat in Nice niet gebeurt, zou Frankrijk de Verenigde Naties om een ​​‘speciale missie kunnen vragen om ervoor te zorgen dat alle 60 ratificaties vóór eind 2025 zijn verkregen’ .

Het verdrag heeft in essentie betrekking op de volle zee, dat wil zeggen 60% van het oceaanoppervlak. In internationale wateren neemt de druk van menselijke activiteiten toe: vervuiling, visserij, "waarvan een groot deel illegale visserij en overbevissing is" , maar ook exploitatie van de zeebodem.

De ambassadeur, die plotseling minder diplomatiek is, wijst erop dat "de Verenigde Staten behoorlijk actief zijn, aangezien zij in internationale wateren een standpunt innemen dat erin bestaat zich in een volstrekt illegaal kader te begeven voor de exploitatie van de diepzeebodem" . Frankrijk roept op tot een moratorium op deze kwestie, aangezien het land ook het Verdrag inzake de volle zee heeft ondertekend en geratificeerd.

De invoering ervan zou ‘de grondlegging van geloofwaardig oceanisch multilateralisme’ betekenen. En anders gezegd: "een teken van een groot falen van de blauwe diplomatie" .